Liszaj płaski (LLP) to rodzaj łysienia bliznowaciejącego, które powstaje w wyniku ataku stosunkowo powszechnej choroby skóry zwaną liszajem płaskim na obszary skóry pokrywające włosy. LLP niszczy mieszki włosowe, a następnie zastępuje je tkanką bliznowatą, co prowadzi do trwałej utraty włosów. Jest to przewlekłe zapalne schorzenie powodujące wypadanie włosów z owrzodziałącymi i swędzącymi zmianami na skórze głowy. Charakterystycznymi objawami liszaja planopilaris jest wypadanie włosów, rumień wokół mieszków włosowych oraz rogowacenie okołomieszkowe. Mieszki włosowe w dotkniętych obszarach wykazują oznaki stanu zapalnego. Wypadanie włosów może występować pojedynczo lub łączyć się w większe obszary wypadania. Przyczyny liszaja planopilaris nie są znane, ale wiąże się on z reakcją układu odpornościowego. Układ odpornościowy traktuje mieszki włosowe jako wrogie ciała obce i atakuje je, powodując ich zniszczenie i trwałą utratę włosów. Zapalenie prowadzi do wypadania włosów oraz powstawania blizn. Choroba ta jest odmianą liszaja płaskiego, powszechnego zaburzenia skóry, które może dotyczyć różnych obszarów skóry.
Leczenie ma na celu kontrolowanie objawów, ale nie przywraca utraconych włosów. Możliwe metody leczenia to kortykosteroidy, miejscowe leki immunosupresyjne i terapia komórkami macierzystymi.
Z trychologicznego leczenia liszaj płaskiego dostępne są metody oczyszczania leczniczego peelingami kwasowy i takimi jak kwas azelainowy, mlekowy, laktobionowy. Zastosowanie infuzji tlenowej wraz z preparatem przeciwzapalnym oraz detoksykującym mieszki włosowe.
